Ik zag hoe de witte streep zich vormde in de hemel en helder afstak tegen het blauw van de lucht dat zich losmaakte van het grijs van de nacht. Daar vliegt iemand, daar zit iemand in een vliegtuig en stuurt ergens naartoe. Ik zat in mijn stoel en keek door het raam en dacht aan mensen in Oekraïne die ik niet kende en die niet ver van de oorlogslinie een vuurtje hadden aangestoken om zich te warmen. Het had daar gevroren vannacht. Gisteren heb ik mijn linkerwijsvinger tussen de deur van een winkel gehad en die is nu stram en stijf. Bij de supermarkt was niemand in de winkel, zo vroeg was ik. Het meisje bij de kassa vroeg of ik een doekje wilde voor mijn bloedende vinger. Mijn dochter is geslaagd voor een opleiding, ik zal haar schrijven vandaag. De straat hier is opgebroken en ligt er verlaten bij. Geen idee wat die mannen doen of waar ze zijn vandaag. Dat winterkoninkje dat hier in de haag zat zie ik ook niet meer. Is misschien naar Denemarken, naar de tuin van vorig jaar. Over twee dagen vertrekken mijn vrouw en ik naar Spanje voor een maand. Morgen ga ik pakken. Kijk, daar komt nog een vliegtuig. Waar zou die heengaan?
Reactie plaatsen
Reacties