Wat ik niet uit mijn hoofd krijg is dit hoofd uit een schilderij van Picasso, wat ik afgelopen zondag zag in Malaga. Het heet ‘Paul op een ezel’ en Picasso maakte het op 15 april 1923. Hij schilderde het naar een foto van zijn zoontje die op een ezel reed in het Jardin du Luxembourg in Parijs.
Het heeft een wonderbaarlijke fijnheid door de zwarte lijntjes die de kleur amper in bedwang kunnen houden en het geheel zo breekbaar maken. Toch zet hij geen streepje te veel, wat zijn meesterschap bewijst. Het lijkt of hij het schilderij reeds in zijn gedachten heeft voor hij het moet maken, moet uitvoeren, in plaats van dat het ontstaat en hij het creëert. Het gaat Picasso om het beeld dat hij de wereld moet schenken, moet toevoegen.
Reactie plaatsen
Reacties